Gedicht Kruuzer langs de sjtraote

Hierbij zowel het oorspronkelijke gedicht in het Eijsdens en vervolgens de bewerking in het Toears.
Kruuzer langs de sjtraote
Oe ien oos Limburg twie sjtraote ziech sjnieje
Haet ’t langs de kaant e kruiske sjtoeën
Aon ’n haog of e mörke, ongder isje of wieje
Of zoe mer gewoen langs e véld mit koeën
’t Haet ters vaan hòòt mit e daeëkske d’r boeëve
’t Haet ters van iezer en ’t haet ters vaan sjtèèn
Meh of ze gemak zien ien sjeur, sjmies of oeëve
Nuérges misjtoen ze en oet d’n toen vilt genèèn
Wae haet ze geplaant en wie lang is ’t geleeje?
De sjtraote waore nog bedikt mit ’n kiezelsjprei
En de pratsj zaot de luij tot boeëve hun kneeje
Es ze leepe uëver veldwaeg en vaoërgelei
Meh ’t kruus dat sjtong mit z’n veuj ien de blomme!
En vuégelkes nisjtelden roongtelum ien de haog
Vaan huélenterre, sjniekrieke en ‘ne eenkele kromme
Eèk, dae mit z’n tek ien de broemele laog
En de vrolluj vaan dow mit hunne kuufel ien e nitsje
Sjlooge e kruus en de mansluj luugden hunne moets
En de kingderkes plukden e veldbekitsje
Deege naolueperke en reepe: ” t Kruiske is toets!’
De tijje zien veraanderd. Dao keeme now straote
Gèè Kruus aon de kaant meh ’n plaoët vuur ’t verkier
Kabels en buize liege ien de groongd wie de graote
Ien ‘nne vis. Meh geng plaots mie vuur Slivvenhier.
Luj vaan Limburg, haawt eur aw kruuzer ien iere!
Loort oe ze sjtoën, daan lòòpt g’r uuch neet boets!
En ziet de èlaend uuch noa, en kint g’r neet kiere
Lòòp nao zoe e kruiske want ’t Kruus, dat is toets!
Jeanne Theunissen +29-9-1984
Kruuser langs waeg
Wao zich in Limburg waeg kruuse
Staotder langs de kant ein kruuske
Bie ein heg of ein steinse maor of onger eine linjeboum
Of geweun langs een veld mit koeare
Der zeen kruutse van hout met ein daekske doaboeva
Der zeen kruutse van iezer en van stein
Mer of ze nou gemaak zeen in ein sjeur, smits of oeve
Nöerges misstaen ze en gein kruuts velt oet de toean
Waem heaf ze geplaats en hoe lang geleje is det
De straote ware nog bedekt mèt kezele
De modder stong de luij tot boave de knieje
As ze euver de veldwaeg en vaarleis lepe
Mer et kruus, det sjtong mit zien veut in de bleumkes
En veugelkes nestelde zich vlakbie in de hek
Van vlere snieë appele en eine enkele kromme
Eik dae mit zien tek in de braombieërestroek loag
En de vrouwluuj van toen met haer knotje in ein nesje
Slogen ein kruus en de mansluu lichtte her muts of hood
De kinjer plukten ein veldboeket
Degen tikkertje en repe “t kruuts is thoes”
De tieje zeen verangerd. Dao kwame noew straoten
Gein kruuts aan de kant mer ein verkieёrsbord
Kabels en buuze liggen in de grond as groate
In eine vis. Mer gein plaots mie vuur Oze Slevenhieër
Minse van Limburg en Thoar, haoj eur kruutse in iere
Kiek wao ze staon, den laup geer ug neet vast
En kumt den ieёelendj uch achternao, en kent géer neet kiere
Loap nao zoean kruutske Want bie ’t kruuts doa besse veilig
Een gedicht van Jeanne Theunissen († 29-09-1984) in het Eijsdens dialect,
Vrij vertaald naar het Thorns dialect door Lei Peeters
Meer nieuws
10-01-2025 | Winterse beelden |
03-01-2025 | Goede reis door 2025 |
29-12-2024 | Kapellen Snert Wandeling op 29 december |
23-10-2024 | Allerheiligenwandeling langs de kapellen |
27-09-2024 | Heilige Familiekapel weer mooi in de verf |
29-08-2024 | Afscheid van Jac Stoks |
09-07-2024 | onkruid vrijmaken |
21-05-2024 | Maria maand mei. |
15-05-2024 | Contactdag 2024 |
28-03-2024 | Pasen |
Bericht 1 t/m 10 van de 37 | [1] 2 3 4 » |